به دنبال فرمان شش ماده‌ای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی ( ره )، قانون گزینش کشور در تاریخ 26/2/75 توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی تصویب و لازم‌الاجرا گردید.
براساس قانون گزینش کشور، دوطلبان ورود به خدمت اعم از رسمی و غیررسمی یا غیرثابت ( پیمانی، قراردادی، روزمزد، خرید خدمت، حق‌التدریس، حق‌الزحمه، برآوردی، برنامه‌ای و عناوین مشابه ) متعهدین خدمت، متقاضیان استخدام مشمول قانون کار در کلیه دستگاههای اجرائی، داوطلبان بورسیه‌های بلندمدت داخل و خارج کشور ،مأمورین ثابت خارج از کشور، مأمورین و منتقلین به دستگاههای مشمول قانون گزینش در مشاغل حساس، داوطلبان پذیرفته شده در مراکز آموزش عالی وابسته به دستگاههای اجرایی، پذیرفته‌شدگان در مراکز و دانشسراهای تربیت معلم، تعهد دبیری و کارکنان شرکتهای خدماتی طرف قرارداد با دستگاههای اجرایی جهت بکارگیری در مشاغل اداری، کارشناسی، آموزشی و حساس تماماً مشمول قانون گزینش می‌باشند.
کلیه وزارتخانه‌ها ( بجز اطلاعات )، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی، شهرداریهای کشور، بانکهای کشور، نهادهای انقلاب اسلامی، مؤسسات و شرکتهای دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و مؤسسات و شرکتهایی که تمام یا قسمتی از بودجه آنها از بودجه عمومی تأمین می‌شود و … مشمول قانون گزینش می‌باشند.
